Evert vouwde de krant dicht. Eronder lag een envelop. Eigenlijk wist hij niet wat hij ermee aan moest. De inhoud bevatte een kaart met daarop een uitnodiging voor een etentje met Harry bij wijze van Widergutmachung. Het stond er echt. Vrijdag 1 november, Allerheiligen, ook dat nog. Hij verschoof zijn bril richting zijn voorhoofd.

‘Gaarne nodig ik jullie uit bij Restaurant Zarzo, Bleekweg 7, Eindhoven, om mijn vrijheid te vieren en de kater van de afgelopen periode weg te spoelen. R.s.v.p. vóór 29 oktober via…’ .

Evert las een ander telefoonnummer dan dat van het Homo Blad. Maar het was ook anders dan dat van de Tweede Kamerfractie. Zoiets had hij alleen privé kunnen regelen. Een meevaller, vond Evert, net als de tekst op de kaart. Maar dat ‘jullie’, waar zou dat op slaan? Wie zouden er zijn uitgenodigd? Waarschijnlijk alleen Alphons en hijzelf. Zarzo was een dure tent. Hij was er nog nooit geweest, maar op de computer van de schoonmaakschool van Dennis had hij de website bekeken. Een driegangenmenu kostte € 37,50. Maar de kaart maakte ook melding van zes gangen, wat dan € 70,= kostte. Verhoudingsgewijs iets goedkoper, maar vast met veel meer eten. Hij wist nu al dat Harry dat zou bestellen en het ook aan zijn gasten op zou dringen. Wat ze niet op kregen, schoof hij op zijn eigen bord. Het bijpassende wijnarrangement bedroeg € 45,=. Dus zelfs als het gezelschap beperkt bleef tot Harry, Alphons en hemzelf, zou het een dure avond worden, becijferde Evert. Voor Harry dan, want Evert kon zich inmiddels weinig meer permitteren en hij had zich voorgenomen om zeker niet aan de kosten van het etentje bij te dragen, als hij al op de uitnodiging in ging.