Er verschenen elke dag achtergrondartikelen en columns in kranten en op internet over Harry’s malversaties. De gemeente Eindhoven kondigde aan een onderzoek te starten naar cliëntisme in de stad tijdens Harry’s wethoudersperiode. Er werd een wat stuntelige ingezonden brief geplaatst in het Brabants Dagblad. Schuldeisers van Café du Marché, duidelijk de inzenders, hadden van Harry een sobere schikking aangeboden gekregen, die ze uiteindelijk hadden geaccepteerd. Met veel omhaal van woorden werd duidelijk gemaakt waarom. Nadat Harry bij Jaap was ingetrokken, presenteerde hij zich overal als eigenaar van het café. Hij kocht op rekening drank, keukenapparatuur, bestek servies, potten en pannen en wat al niet. Dit om de handel thuis neer te zetten en te gebruiken en de BTW te omzeilen. Maar niet alleen de fiscus zag daardoor geen geld, ook de leveranciers bleven met onbetaalde nota’s achter. Pas toen Harry wethouder was geworden, was er een regeling afgesproken. Omdat bij veel eisers het water aan de lippen stond hadden ze de aalmoes aanvaard. Mits met excuses van Harry zelf. En die had hij gemaakt.

Maar zoals het er nu naar uitzag, moest Harry opnieuw door het stof. Want als klap op de vuurpijl was er een brief binnengekomen – persoonlijk en aangetekend – van de Secretaris Generaal van het Ministerie van Justitie. Harry had hem verweten er een jongensharem op na te houden, of althans: regelmatig minderjarige jongens bij hem thuis uit te nodigen. Nou verschilt de ene beschuldiging nogal van de andere, maar het had toch maar mooi in het Homo Blad gestaan. Een enorme rel was het gevolg geweest en zelfs de Minister had zich er mee bemoeid – waarna alles overwaaide. Voor Harry reden om te denken dat daarmee de kous af was. Maar hij had buitend de waard gerekend. De brief bevatte namelijk een aantal ‘onthullingen’ over Evert van Zuiden. Voor Harry geen nieuws, maar als de Secretaris Generaal naar de media stapte met de mededeling dat het Homo Blad 18min-gidsje door een pedo was volgeschreven, dan was Harry’s politieke carrière ten einde. Of misschien was ‘ie dat al. Want daar kwam Ben Fagel Harry’s kamer binnen.