Omdat het in de gaten begon te lopen dat Harry het blad ongeveer in zijn eentje vol aan het schrijven was, in een onregelmatige, harkerige stijl bovendien, creëerde hij er een paar alter ego’s bij. Hun namen waren René Peperkamp, Tante Elionoor en Dik Voormekaar. Maar verkoopsucces volgde op verkoopsucces, het tijdschrift werd steeds dikker en ook de pseudoniemenformule was niet meer vol te houden: na vijf jaar kwamen Evert van Zuiden en Alphons van Vlijmen in dienst als redacteur. Interessant, dacht Harry op zijn bankje, hoe ze zijn schrijvende rol eigenlijk compleet hadden overgenomen.

Hijzelf was zich meer en meer gaan bezighouden met het Homo Blad-postorderbedrijf. Het eerste product uit de met de jaren steeds verder uitdijende catalogus was een boekje over bodybuilding van de hand van Arnold Schwarzenegger. Het gleed in ruil voor een briefje van vijfentwintig gulden je brievenbus in. Maar ook was het te bewonderen en te koop in een even idyllisch als pittoresk kantoortje dat Harry met steun van zijn ouders had gekocht in het centrum van Best. Het gebouwtje werd geopend door mede VVD-er Molly Geertsema.

Omdat Schwarzenegger een jaar later werd gekozen tot Mister Universe bedacht Harry een vergelijkbare competitie: de Mister Homo Bladverkiezing. De eerste in een lange reeks van prijzen, awardsen bokalen die zouden worden bedacht en uitgereikt door Harry. Begin jaren ’90 bestond zijn imperiumpje uit een kantoor, een tijdschrift, een pornoblaadje, een postorderbedrijf, een café en een reisagentschap.