CombiTekst 17 jaar

Het staat op LinkedIn dus is het waar: CombiTekst bestaat 17 jaar!

“Happy 17 years at CombiTekst! Here’s a free LinkedIn Learning course on Career Advice from Some of the Biggest Names in Business.

Ons advies: ga door met leren, maar blijf (bij) jezelf. Op naar de volgende mijlpaal.

CombiTekst is het tekstbureau van de Amsterdamse tekstschrijver Norbert Splint. Norbert studeerde Nederlandse Taal en Letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam.

Hij is actief als tekstschrijver en journalist en schreef een drietal boeken. Ook legt hij zich toe op online publishing.

Zijn specialiteit: het (her-)schrijven van siteteksten. Norbert werkt nauw samen met een netwerk van ervaren meelezers, grafisch ontwerpers en sitebouwers. Hij is erkend pluslid van Tekstnet, de beroepsvereniging voor tekstprofessionals.

Dat was me het persreisje wel, afgelopen weekend. Geen van de doelen bereikt, wel veel gezien en meegemaakt. In elk geval gaat CombiTekst niet in de lockdown. Wij houden ons aan het  advies van onder anderen Burgemeester Halsema: ga wandelen en fietsen, maar houd afstand. En verder geldt: leef gezond, samen met je hond.

Het jaar is nog jong maar voor de tweede keer in 2020 gaat CombiTekst op persreis. Dit keer voert de trip naar Essen, Leipzig en Halle en je raadt het al: dan gaat het niet om pottenbakken of een vloerkleed fabriceren op een weefgetouw.

In Essen bezoeken we de opera of het oratorium of ja wat eigenlijk Cain, overo il primo omicidio, een werk van Alessandro Scarlatti, over de eerste moord in de geschiedenis. Maar niet de laatste, dat weten we inmiddels.

In Leipzig wonen we de cantatedienst bij in de Thomaskerk. Op het programma staat Bach’s Aus der Tiefen rufe ich, Herr, zu dir. Geen commentaar. Vervolgens zetten we koers naar Halle, de geboorteplaats van Händel. Daar nemen we een kijkje in het gelijknamige museum en ’s avonds staat een concert op het programma.

Meer info? Hou deze site in de gaten! Of norbertsplint.nl of social media als facebook enzovoorts. Of luister naar de muziek. Want dan weet je alles. En oh ja: 18 maart zijn we er weer…

Even wat formeels:

De oprichter van CombiTekst, Norbert Splint, is al vanaf 2002 actief in de gay media ‘and other stuff’. Norbert heeft geschreven voor letterlijk alle Nederlandstalige gay media die sindsdien zijn verschenen – ook voor die inmiddels ter ziele zijn gegaan. Print en online: het maakte (en maakt) hem niet uit. Een recent voorbeeld:  https://www.gaynews.nl/auteur/Norbert-Splint/

Soms ben je best wel blij. Bijvoorbeeld voor de aandacht die Dood kind ten deel is gevallen. Bijvoorbeeld op de Alumni-site van de UvA, in het NVVE-blad Relevant en in Vakblad Uitvaart. Nu het laatste interview nog, dan is toevalligerwijs Dood kind precies een jaar geleden verschenen en dan volop concentratie voor de volgende bundel. En oh, ja: gelukkig heeft hoffotograaf Kjell Leknes een nieuw staatsieportret gemaakt. Hierbij het resultaat…

Intussen werken wij vrolijk (nou ja…) verder aan onze volgende #verhalenbundel. Dit keer vier stuks – en alle vier wat langer dan in Dood kind. Zou die tweede #roman er dan toch nog komen, daarna? Niemand die het weet… Maar zie de schermafbeelding en…

Intussen is het stof van de publicatie van en de publiciteit rond Dood kind neergedaald. Graag dank ik iedereen die heeft meegewerkt: (eerste) lezers, de jongens op de uitgeverij, de kopers en natuurlijk ook de verkopers, zeker die van Scheltema aan het Rokin.

Ook het avontuur met (de mannen) van De Gaykrant is alweer voorbij. Samen hebben we een leuk en leerzaam half jaar gehad, waarin we elkaar en anderen goed hebben leren kennen. Dat betekent soms dat je eerder van elkaar afscheid moet nemen dan dat je aanvankelijk had gedacht.

De thermometer tikt de twintig graden aan of zelfs meer. Dat betekent dat het lente is, maar ook  – zeker gezien het bovenstaande – dat er weer geschreven gaat worden. Van mijn volgende bundel is al een (1) verhaal af. Het heet Kerstcantate en gaat over een alleenstaande mevrouw op het Noord-Hollandse platteland, die haar leven overdenkt, gezeten in een elektrische rolstoel.

Ook met het volgende verhaal ben ik aardig op streek. Ditmaal is een Filipijnse jongeman de hoofdfiguur. Hij wordt benaderd door een ongeveer vijftigjarige man die in de buurt woont van het hotel waar hij (die jongen dus) werkt. Ja: ‘ze krijgen elkaar’ en nee: meer vertel ik niet.

Natuurlijk tuigt iedereen dit weekend de kerstboom op. Want het is Kerstmis. We (nou ja: bijna alle mensen) vieren daarmee de geboorte van een kind dat zichzelf de zoon van God noemde en dat met de dood, 33 jaar later, moest bekopen.

Dus welk cadeau past beter onder de kerstboom dan het boek Dood kind?

De titel zegt in feite alles – zoals elke goede titel. En over titels gesproken: het titelverhaal is de kerstvertelling van de eeuw. Ja: de eenentwintigste. Advies: allemaal in een slee-met-rendier naar Scheltema (foto rechtsonder) of klikken op een online boekenman (m/v).